کاش می شد نگاهت را بنویسم تا در نبودنت برای لمس دوباره اش هر لحظه اشک را نقاشی نکنم ... کاش می شد صدایت را نقاشی کنم تا این گونه برای شنیدن دوباره اش فریاد را زمزمه نکنم... کاش می شد عکس قلب زیبایت را قاب بگیرم تا زخم هایم باور کند روزی این دل مال من بوده... کاش می شد خاطراتت را مرور نکرد تا نفهمم که رفته ای...
اما حیف که جای خالی ات حرف دیگری می زند..
نظرات شما عزیزان:
برچسب:,
|
آن ها در بیداریشان به من می گویند"تو و دنیایی که در آن زندگی می کنی چیزی نیستید جز دانه شنی که بر ساحل دریایی بی کرانه افتاده اید.و من در رویایم به آن ها می گویم:"من آن دریای بی کرانه هستم.و همه ی جهان چیزی نیست جز دانه ای شن بر ساحل من."
SEDRIK.1992@yahoo.com
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: